Περιγραφή
Ένα σπίτι για τον ξένο
Η ανάγκη να επικοινωνούμε με κάποιον που μας καταλαβαίνει. Συνδέουμε το σώμα που αισθάνεται με την ψυχή μας που βιώνει, και έτσι το σώμα γίνεται το σπίτι όπου ενοικεί η ψυχή μας.
Το σώμα θυμάται και έτσι γίνεται μέρος του εαυτού μας. Ο εαυτός μας γίνεται ένα φιλόξενο σπίτι για τον ξένο και έτσι μαθαίνουμε από τις νέες εμπειρίες.
Γεννιόμαστε όμως και με μια πρωταρχική μοναχικότητα. Η ανάγκη και να μην επικοινωνούμε.
Δεν πρέπει να βομβαρδιζόμαστε με πληροφορίες. Η τεχνολογία βλάπτει σοβαρά την υγεία μας.
Η ζωή μάς βοηθά να σπάμε τα παλιά δεσμά. Με τις ανατροπές της γίνεται θεραπευτική. Ανοίγει δρόμους. Μετά δημιουργούμε μια νέα οργάνωση, βλέπουμε τον κόσμο εκ νέου, έναν νέο κόσμο.
