1.
ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ
«Ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος είναι αυτός που βρίσκει την αληθινή αγάπη. Ήταν τα πάντα εκείνη για εμένα. Τα αισθήματά μου είναι ακόμη ζωντανά μα έχουν σκονιστεί από το πέρασμα του χρόνου σαν ένα μπουκάλι κρασί που έχει απομείνει ξεχασμένο σε μια σοφίτα στοιχειωμένη. Γνωρίζω όλες τις πίκρες που θα σου φέρει το αύριο. Τις γνωρίζω ήδη επειδή εσύ κι εγώ μοιραζόμαστε την ίδια μοίρα» λέει η φωνή μέσα στο μυαλό του Φοίβου. Αυτή τη φωνή την ακούει συχνά πυκνά και δεν είναι λίγες οι φορές που αναρωτιέται αν είναι παράφρων. Η φωνή μέσα στο μυαλό του τον συντροφεύει στις μοναχικές στιγμές του και, κατά έναν παράξενο τρόπο, την αντιλαμβάνεται σαν μια ασπίδα που τον προστατεύει από όλη την παραφροσύνη που τον περιβάλλει στον κόσμο αυτό. Κοιτάζει θλιμμένα τον εαυτό του στον καθρέφτη αλλά το πρόσωπο που αντικρίζει είναι χαρούμενο και χαμογελαστό. Ανεπαίσθητα του χαμογελάει και ο ίδιος καθώς το πρόσωπο που αντικρίζει στο γυαλί του καθρέφτη τού φτιάχνει τη διάθεση για ακόμη μια φορά. Το έχει δει πολλές φορές αυτό να συμβαίνει και υποπτεύεται πως έχει να κάνει με τη φωνή που ακούει στο μυαλό του δίχως να έχει καταφέρει να ανακαλύψει με ποιον τρόπο συνδέονται. Συνεχίζει να στέκεται μπροστά στον καθρέφτη χτενίζοντας τα μαλλιά
του και έπειτα αποχωρεί από το δωμάτιο του ξενοδοχείου το
οποίο βρίσκεται στον τέταρτο όροφο. Ξεκινάει να ανεβαίνει τα
σκαλοπάτια και τη στιγμή που φτάνει στον έκτο όροφο, έρχο-
νται αμέσως στα αυτιά του οι νότες του αγαπημένου του τρα-
γουδιού με αυτόν να είναι σίγουρος για το μέρος το οποίο απο-
τελεί την πηγή του ήχου.
«Load up on guns, bring your friends. It’s fun to lose and to
pretend. She’s over bored and self assured. Oh no I know a dirty
word» ακούει ο Φοίβος τον Kurt Kobain να τραγουδάει τη
στιγμή που χτυπάει την πόρτα του δωματίου. Μια νεαρή μελα-
χρινή κοπέλα με ένα μίνι κόκκινο φόρεμα του ανοίγει .
«Πώς και από εδώ; Νόμιζα πως θα πήγαινες σε κανένα κο-
λαστήριο, μαζί με τα δυο τα φρικιά» του λέει η Ελένη μόλις τον
βλέπει.
«Δεν υπήρχε περίπτωση να μην έρθω στο πάρτι σας. Απόψε
εξάλλου είναι τα γενέθλιά σου. Χρόνια σου πολλά!» της εύχε-
ται ο Φοίβος φιλώντας τη σταυρωτά.
«Σ’ ευχαριστώ πολύ. Είχα την εντύπωση πως το ξέχα-
σες. Τελικά δεν είσαι τόσο αφερέγγυος» του λέει η Ελένη
αστειευόμενη.
«I’m worse at what Ι do best and for this gift Ι feel blessed. Our
little group has always been and always will until the end» τρα-
γουδάει ο Kurt με την εξεγερμένη του φωνή να εξακολουθεί να
αποδρά από τα ηχεία του φορητού ραδιόφωνου γεμίζοντας με
πάθος και νεανικό αυθορμητισμό το δωμάτιο του ξενοδοχείου.
Ένα πάρτι λαμβάνει τώρα χώρα μέσα στο δωμάτιο αυτό, με την
Ελένη να είναι το τιμώμενο πρόσωπο της βραδιάς. Απόψε κλεί-
νει τα δεκαεφτά της έτη και γιορτάζει τα γενέθλιά της πίνοντας
και χορεύοντας μαζί με τους φίλους και συμμαθητές της. Είναι
μαθήτρια λυκείου στο δεύτερο έτος, όπως και όλοι οι υπόλοι-
ποι. Βρίσκονται στην Κομοτηνή, εν μέσω τετραήμερης σχολικής
εκδρομής, και αυτή είναι η πρώτη τους νύχτα εδώ. Δεν έχουν
περάσει παρά μόνο μερικές ώρες από τη στιγμή που έφτασαν,
με το ρολόι να δείχνει 23:00 και το ημερολόγιο 06/04/2001. Ο
υπεύθυνος του ξενοδοχείου της πλατείας Σπαθί, τηλεφωνεί για
ακόμη μια φορά στο δωμάτιο ζητώντας τους να χαμηλώσουν
την ένταση της μουσικής, επειδή ο διπλανός μεσήλικας φιλο-
ξενούμενος του ξενοδοχείου έχει αναστατωθεί και κάνει παρά-
πονα στη διεύθυνση. Η Ελένη, η οποία είναι αυτή που αντα-
ποκρίθηκε και στην προηγούμενη κλήση του, τον καθησυχάζει
και πάλι λέγοντάς του πως θα συμμορφωθούν με τις υποδείξεις
του. Από τη στιγμή που κλείνει όμως το τηλέφωνο, συνεχίζουν
ακάθεκτοι από εκεί που σταμάτησαν. Το πάρτι συνεχίζεται με
τα ηχεία του ραδιοφώνου να μην σταματούν να μεταδίδουν πα-
λιά αλλά και νέα τραγούδια από διάφορα μουσικά είδη.
«Μόνο μπύρες έχετε εδώ;» ρωτάει ο Φοίβος τον Άλκη, τον
επιστήθιο φίλο του, τον πρώτο άνθρωπο που τον προσέγγισε
από τη στιγμή που μπήκε μέσα σε αυτό το δωμάτιο που είναι
γεμάτο από νεαρά άτομα.
«Μην ανησυχείς, έχουμε και μερικά μπουκάλια βότκα» τον
πληροφορεί ο Άλκης κλείνοντάς του το μάτι.
«Προτιμώ βότκα» του λέει ο Φοίβος με ενθουσιασμό, δί-
νοντάς του το πλαστικό ποτήρι που κρατάει στο χέρι του. Ο
Άλκης γεμίζει το ποτήρι του Φοίβου και αμέσως οι δυο τους
πηγαίνουν στο μπαλκόνι του δωματίου για να ανταλλάξουν
μερικές κουβέντες. Από την πρώτη στιγμή νιώθουν ένα ρεύμα
κρύου αέρα που παγώνει τα μάγουλά τους και παράλληλα ανα-
κατώνει τα μακριά καστανά μαλλιά του Φοίβου που απλώνο-
νται μέχρι τους ώμους του. Οι μουσικές του προτιμήσεις διαφέ-
ρουν αρκετά από αυτές των υπολοίπων, που αρέσκονται κατά
βάση στα σουξέ της εποχής. Ο Φοίβος, εδώ και καιρό, έχει ερω-
τευθεί τη heavy metal μουσική, η οποία είναι θρησκεία, είναι
τρόπος ζωής όπως λέγεται στους κύκλους της εν λόγω μουσι-
κής σκηνής. Ο Φοίβος όμως ακολουθεί αυτήν τη στάση ζωής με
το δικό του τρόπο, ο οποίος ουσιαστικά τον κρατάει σχισμένο
ανάμεσα σε δυο κόσμους. Σε αυτόν που στέκεται τώρα με τα
μοδάτα ρούχα του και τους συμμαθητές του να χορεύουν υπό
τους ήχους της ηλεκτρονικής μουσικής, των ποπ και ελαφριών
λαϊκών τραγουδιών, και σε εκείνον που ανήκουν οι άλλοι φί-
λοι του, τους οποίους η Ελένη συνηθίζει να αποκαλεί φρικιά.
Έχει καταλάβει καλά τον τρόπο που λειτουργεί ο κόσμος και
έχει μάθει να προσαρμόζει τον εαυτό του σε κάθε περίσταση.
Ο Άλκης, που μαζί του απολαμβάνει τη θέα που απλώνεται σε
όλη την πόλη της Κομοτηνής από το μπαλκόνι του τετάρτου
ορόφου του ξενοδοχείου, είναι ο πιο στενός του φίλος και γνω-
ρίζονται από την πρώτη τάξη του δημοτικού. Ο Φοίβος δίπλα
στον Άλκη γνώρισε τη γεύση του τσιγάρου και του αλκοόλ,
τον πόθο για το άλλο φύλο και, γενικότερα, μαζί ξεκίνησαν να
εισέρχονται σταδιακά στον κόσμο των ενηλίκων. Ο Άλκης δεν
έχει μουσικές προτιμήσεις ούτε και γενικότερα προτιμήσεις για
τα άτομα με τα οποία θα συναναστραφεί και τα μέρη στα οποία
θα κυκλοφορήσει με την εκάστοτε παρέα. Μεριμνεί μονάχα να
ντύνεται με την τελευταία λέξη της μόδας και να είναι πάντα οι
τσέπες του γεμάτες με το χαρτζιλίκι που παίρνει από τους γο-
νείς του και από τις δουλειές μερικής απασχόλησης που κατά
καιρούς κάνει. Ποτέ του δεν υπήρξε επαναστάτης χωρίς αιτία
ούτε και επιβαρύνει τη λειτουργία του μυαλού του με τους προ-
βληματισμούς και τις ανησυχίες που ταλαιπωρούν αρκετά νε-
ανικά μυαλά. Σε αντίθεση με το Φοίβο, έχει μεγάλη επιτυχία
στο αντίθετο φύλο, κάτι το οποίο οφείλεται κατά βάση στη γο-
ητεία, που με ένα τρόπο μαγικό ασκεί στις κοπέλες με τις κι-
νήσεις του σώματος του, το λόγο του, τον αέρα του και την εν
γένει συμπεριφορά του.
«Σου έχω κάτι καλό για απόψε. Η Δάφνη, η φίλη της Σο-
φίας, ψάχνεται πολύ. Θέλει απεγνωσμένα να βρει κάποιον για
να περάσει το βράδυ. Η Σοφία μού το είπε» λέει διακριτικά ο
Άλκης στο Φοίβο, κρυφά από τους υπόλοιπους, καθώς οι δυο
τους δεν μπορούν να πάρουν τα μάτια τους μακριά από διάφο-
ρες αιθέριες κοπέλες, που σαν επίγεια άστρα λάμπουν μέσα στο
δωμάτιο της Ελένης.
«Μπορείς να μεσολαβήσεις;» τον ρωτάει ο Φοίβος, ξεκινώ-
ντας την ίδια στιγμή να κάνει όνειρα για αυτόν και την συμμα-
θήτριά του τη Δάφνη, την οποία γνωρίζει πολλά χρόνια δίχως
όμως να του έχει περάσει ποτέ από το μυαλό η σκέψη πως οι
δυο τους θα μπορούσαν να είναι μαζί.
«Δεν χρειάζεται να μεσολαβήσω! Οι ορμόνες της έχουν
χτυπήσει κόκκινο και έχει πιεί και τα ποτάκια της. Το μόνο που
έχεις να κάνεις είναι να την πλησιάσεις και να της μιλήσεις. Πή-
γαινε, μην ντρέπεσαι» τον προτρέπει ο Άλκης.
Ο Φοίβος κοιτάζει τον Άλκη αγχωμένος και αναψοκοκκινι-
σμένος επειδή δεν έχει εμπειρία με το αντίθετο φύλο και όσες
απόπειρες έχει κάνει ως τώρα ήταν αποτυχημένες. Αν και το
πρόσωπο του Φοίβου καλύπτεται από δισταγμό ο Άλκης κατα-
φέρνει να δει τον ενθουσιασμό κρυμμένο βαθιά μέσα στα μάτια
του. Μπαίνοντας και πάλι μέσα στο δωμάτιο όπου το πάρτι συ-
νεχίζεται με αμείωτο ρυθμό, ο Άλκης, αντικρίζοντας την ατολ-
μία να έχει όπως πάντα κατακλύσει το σώμα και την ψυχή του
Φοίβου, διαπιστώνει πως όσο κι αν το θέλει δεν πρόκειται να
βρει το θάρρος να την πλησιάσει.
«Ακολούθησέ με» ο Άλκης προστάζει το Φοίβο καθώς ο
πρώτος πλησιάζει προς το μέρος της Σοφίας και της Δάφνης.
Μιλάει για λίγο με τη Σοφία και έπειτα οι τέσσερίς τους πηγαί-
νουν σε μια γωνιά του δωματίου όπου και ξεκινούν να συζητά-
νε, να γελάνε και να τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους. Η Δάφνη
είναι μια συμπαθητική, πάντα ευδιάθετη κοπέλα με καστανά
μακριά μαλλιά, ένα όμορφο γλυκό πρόσωπο κι ένα καλλίγραμ-
μο κορμί με πολλές καμπύλες. Σύμφωνα με το Φοίβο, η Δάφνη
είναι μια σοβαρή κοπέλα που δεν θα απέκλινε ποτέ από τις συ-
νηθισμένες νόρμες αλλά ο Άλκης τυγχάνει να διαφωνεί με το
Φοίβο κλείνοντάς του παιχνιδιάρικα το μάτι.
«Για ποιο λόγο πιστεύεις πως η Δάφνη και όλες οι υπόλοι-
πες ήρθαν σε αυτήν την εκδρομή;» ρωτάει ο Άλκης το Φοίβο,
με τη Δάφνη και την κολλητή της φίλη τη Σοφία να στέκονται
λίγο παραπέρα και να κουνούν ρυθμικά τα κορμιά τους υπό
τους ηλεκτρονικούς ήχους του συγκροτήματος D-Devils.
«Ήρθε εδώ για να ξενυχτίσει, να πιεί και να κάνει κάθε
αμαρτία που έχει ονειρευτεί. Τι νομίζεις, ότι διασκεδάζει με το
να σε κοιτάζει να πίνεις το ποτό σου και να το παίζεις όμορφος;
Άλλα πράγματα θέλει να σε δει να κάνεις» συνεχίζει ο Άλκης.
«Κάνεις λάθος, η Δάφνη δεν είναι τέτοια κοπέλα» του λέει
ο Φοίβος δίχως όμως να δείχνει σίγουρος για την άποψή του
αυτή.
«Τι είδους κοπέλα είναι δηλαδή;» τον ρωτάει ο Άλκης με
σαρκαστική διάθεση.
«Είναι μια σοβαρή κοπέλα που όταν το επιθυμήσει θα βρει
κάποιον για να κάνει μαζί του μια σοβαρή σχέση» του εξηγεί ο
Φοίβος.
«Μύρισέ την» τον προτρέπει ο Άλκης απότομα.
«Τι να κάνω;» ρωτάει ο Φοίβος με ένα απορημένο βλέμμα
έχοντας την εντύπωση πως δεν άκουσε καλά.