Αλλη, Καλύτερη, Ζητώ Ελευθερία...

Συγγραφέας
Πούσκιν Αλέξανδρός
Εκδόσεις
Ποταμός

[...] Ειδικά για την έκδοση μετέφρασα τα 30 ποιήματα του πρώτου μέρους -εκτός της "Αναγέννησης", αρ. 1, που είναι κι αυτή παλαιότερη μετάφραση. Δεν ανθολογώ τον Πούσκιν, ελπίζω όμως με την επιλογή που έχω κάνει να δοθούν κάποιες ευκαιρίες στον αναγνώστη να επικοινωνήσει με μερικές χαρακτηριστικές στιγμές από την ποίηση και τη ζωή του. Για το σκοπό αυτό, αντί μιας κάπως εμπεριστατωμένης φιλολογικής ξενάγησης, προτίμησα να συνοδεύσω τα ποιήματα με μερικά ιστορικά και ερμηνευτικά σχόλια. (από τον πρόλογο του Μήτσου Αλεξανδρόπουλου)

Στέφανος

Συγγραφέας
Βαγενάς Νάσος
Εκδόσεις
Κέδρος

Το Μετρό

Συγγραφέας
Καραγεωργίου Τασούλα
Εκδόσεις
Κέδρος

Τη Λέγαν Χρύσα

Συγγραφέας
Αρχοντάκης Σταύρος
Εκδόσεις
Αρχοντάκης Σταύρος Κ

Πήρες στα χέρια, για λίγο διάβασες Δυο φίλους κάλεσες για να το δουν Πολύ φοβάμαι το νόημα θα 'χασες Μες στις σελίδες που σου ζητούν Την προσοχή σου όλη να δώσεις Και με αγάπη, αν το μπορείς Αυτά τα όνειρα πάλι να νοιώσεις Και την Αλήθεια τους πρώτη να βρεις Πίσω απ' τη γλύκα που 'χουν οι λέξεις Μέσα στην πίκρα που 'χει ο ρυθμός Σκέψου για λίγο πριν να διαλέξεις Μες στην καρδιά σου νοιώσε το φως Που όπως σε λούζει μ' αυτά τα λόγια Πεθαίνει πάνω σου και τραγουδά Για κάποιο χρόνο χωρίς ρολόγια Για κάποιο λάθος χωρίς γιατρειά.

Συναίσθηματα Δίχως Ονομα Σκέψεις Γράμμενες Στη Σκοπιά

Συγγραφέας
Πλάκας Βαγγέλης
Εκδόσεις
Σιδέρης Ι.

Ο Βαγγέλης Πλάκας, ανοίγοντας την πόρτα των "ανώνυμων" συναισθημάτων του, των πιο προσωπικών του σκέψεων, μας γνωρίζει με ένα ανεξερεύνητο -τουλάχιστον από εμάς- κομμάτι του εαυτού του και μαζί δίνει το έναυσμα για ένα νέο ταξίδι, "προσωπικό για τον καθένα" όπως μας προετοιμάζει, σε τόπους υπαρκτούς ή φανταστικούς, σε εικόνες που ο καθένας θα δει πίσω από τις λέξεις. Μαθαίνουμε σήμερα μια νέα όψη του Βαγγέλη Πλάκα, του δημοσιογράφου που γνωρίσαμε και στα έδρανα της νομαρχίας και μέσα από τα κείμενα της μαχητικής, αιχμηρής μα πάντα αντικειμενικής του πένας. Το Κέντρο Πολιτισμού της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης στηρίζοντας την έκδοση ανοίγει -και αυτό με τη σειρά του- μια ακόμη πόρτα στον πολιτισμό, στον προβληματισμό και στην αναζήτηση.

Ανθολογία Παιδικής Ποίησης

Συγγραφέας
Χορτιάτη Θέτη
Εκδόσεις
Λιβάνη

Αφού πέρασε το εκφραστικό μου άγγιγμα από τους ενήλικους, στάθηκα μαζί με τα παιδιά να ξανακοιτάξω απ΄ την αρχή τον κόσμο, προσπαθώντας να δω σαν μέσα απ' την παρθένα ματιά των παιδιών και να μιμηθώ τη δροσερή τους αφέλεια. Έτσι άρχισα να παίζω το ρόλο του παιδιού και να κάνω παιχνίδι την τέχνη μου μ' έναν τρόπο που πιστεύω πως το παιδί αναγνώστης ή ακροατής θα ήθελε να ιδιοποιηθεί. Κι όπως έκανα τις λέξεις μου παιχνίδι, προσκάλεσα τα παιδιά να παίξουμε και να πετάξουμε μ' άλλους ρυθμούς στη φαντασία, με σκοπό να μπουν σε κίνηση οι δημιουργικές δυνάμεις των παιδιών.

Εκτοτε

Συγγραφέας
Σαχτούρης Μίλτος
Εκδόσεις
Κέδρος

Βιολί Για Μονόχειρα

Συγγραφέας
Λειβαδίτης Τάσος
Εκδόσεις
Κέδρος

Ακόμα κι η ζωή μου αποχτά σημασία όταν τη διηγούμαι σε κάποιον... ΣΤ΄ Το πρωί, λοιπόν, της αξιομνημόνευτης εκείνης μέρας - αλλά προς τι να γίνομαι τόσο σαφής, αφού αρχίζουμε πάντα εκεί που κάτι έχει για πάντα τελειώσει, κι εγώ ονειρεύτηκα να ‘μαι ένα πρόσωπο μυθιστορηματικό, κι ας γελάνε μαζί μου, κι έπειτα κάθονται κι απορούνε με πόση ευκολία μαθαίνεις ένα όργανο, δεν ξέρουν πόσα χρόνια άναβες με οικονομία το φως, κι αργότερα δεν θα ‘χει πια καμιά σημασία το θύμα - ο δολοφόνος σκοτώνει πάντα κάτι άλλο, - πόσα πράγματα μισοτελειωμένα : ένας δρόμος που τρόμαξες και γύρισες βιαστικά, μια παιδική προσευχή που την έκοψε το τραίνο στη μέση, κι όλο ν' ανοίγουν την πόρτα απρόοπτα - έτσι δεν μπόρεσα ν' αποτελειώσω καμιά ηλικία, ύστερα μ' έσυραν στη μέση της κάμαρας και με όρκισαν να τους αγαπώ, πράγμα που έβλαψε την υπόθεσή μου - γιατί τώρα έπρεπε κάθε νύχτα να ξεπερνάω τα όρια, όπως ένας νεκρός τον εαυτό του ή σαν ένα παιδί που το αθώωσαν για να μην έχει τίποτα δικό του, κι ω έρημοι ...

Ασμα Ασμάτων

Συγγραφέας
Σεφέρης Γιώργος
Εκδόσεις
Ικαρος

Νομίζω πως είναι η έλξη που ασκεί απάνω μου το κείμενο της Παλιάς Διαθήκης των Εβδομήκοντα που με παρακίνησε να δοκιμάσω την απόδοση του Άσματος των Ασμάτων στη σύγχρονη γλώσσα μας. Με φιλοξενούσε τότε ένα αψηλό χωριό του Λιβάνου· εκεί την άρχισα. Το βουνό δε μου έδινε τις ίδιες εντυπώσεις που είχα για το τοπίο διαβάζοντας το Άσμα· μέσα στον αλαφρύ και διάφανον αέρα του ήταν πιο σκληρές, πιο γυμνές, πιο φτωχιές· ίσως ένα πρόσθετο κίνητρο στο ξεκίνημα αυτής της εργασίας να ήταν η επιθυμία μου να βρω έναν τρόπο οικειότερης συνομιλίας με τον τόπο.Όμως αν δεν ήταν αυτή η εμμονή ορισμένων ρυθμών των Ο', φοβούμαι πως θ' αναρωτιόμουν ακόμη αν άξιζε τον κόπο να καταπιαστώ μ' αυτή την απόπειρα. Αλήθεια, με τ' αρχαία κείμενα, εννοώ τα ελληνικά, μου συμβαίνει τούτο το ιδότροπο· όσες φορές -και δεν είναι λίγες- δοκιμάζω να τα μεταφράσω, σταματώ πάντα σε κάποιο σημείο με τη σκέψη: "Μα τούτο είναι τόσο ωραίο, γιατί να τ' αλλάξει κανείς;[...] (από το προλόγισμα του ποιητή)