Το Βοτάνι της Αγάπης

Συγγραφέας
Δροσίνης Γεώργιος
Εκδόσεις
Bookstars-Γιωγγαράς

[…]— Άι, φέρ’ το ντέφι, αρή Διαβολόσπιθα, είπε προς την κόρην, επιμένων ν’ αποκαλή αυτήν εν τη μέθη του δια του παρωνυμίου τούτου. Η κόρη δεν αντέστη? αι δύο βίαιαι δόσεις του οίνου είχον αρκούντως συνταράξη το λογικόν αυτής. Κρατούσα το ντέφι ανά χείρας ήρχισε προς τους ήχους τού οξυαύλου να ρυθμίζη βήματα και κινήσεις πλήρεις αρρήτου χάριτος, απιστεύτου ευλυγισίας. Εφ’ όσον γοργοί επέτων οι φθόγγοι από τας οπάς του ξύλου, γοργοί εκτύπων οι πόδες αυτής την γην και οι δάκτυλοι γοργοί ετυμπάνιζον το τεντωμένον δέρμα. Και επρόβαινε και ωπισθοχώρει και περιεστρέφετο με θάμβουσαν ταχύτητα και ανεκίνει περί αυτήν και επάνω από την κεφαλήν και οπίσω και έρριπτεν υψηλά και ήρπαζε και εκύλιε κατά γης και ανελάμβανε πάλιν και πάντοτε συμφώνως προς τον ρυθμόν το τρεμοκωδωνίζον ντέφι. Όταν δε τους σπινθηρίζοντας φθόγγους διεδέχετο παρατεταμένη, εξηντλημένη φωνή, ως λιποψυχία, ως τελευταίος προς την ζωήν χαιρετισμός, η γόησσα ίστατο αίφνης και με τρομώδη παλμόν φέρουσα το ντέφι δι’ αμφοτέρων τω...

Στο Σκοτάδι - Ζωή

Συγγραφέας
Χατζόπουλος Κωνσταντίνος
Εκδόσεις
Bookstars-Γιωγγαράς

Τον είχε συνηθίσει με όλη την κακή, τη δύστυχη ζωή που πέρασε μαζί του. Μα και πρωτύτερα, δίχως αυτόν, η ζωή της δεν ήτανε καλύτερη εκεί στο λασποχώρι, κοντά στον Άραχθο, απόξω από το ρωμαίικο το σύνορο, απόπου είχε ρθει. Ολημερίς στον ήλιο και στα κρύα, μισόγυμνη, ξυπόλυτη, δούλευε και κει, καθώς και δω? κι ο πατέρας της, τ’ αδέρφια, η μάνα τη βλαστημούσαν και τη δέρνανε και κει. Όξω στα χωράφια που θερίζανε, στα νερά που σκάφτανε μαζί γνώρισε το Σταύρο και τα σιάξανε. Είχε ρθει από κάπου από το τούρκικο βαθύτερα, κι ο πατέρας της, φτωχοκολήγας σ’ ένα τσιφλίκι, δεν ήθελε να του τη δώση, γιατί δεν ήξερε πούθε κρατά η σκούφια του. Μα στον πόλεμο, άμα ο ελληνικός στρατός, που είχε περάσει τα σύνορα, ξανάφυγε και μαζί του λακίσανε κ’ οι χωρικοί, μέσα στην αντάρα του γενικού φευγιού, ο Σταύρος την έκλεψε και μπήκε στο ρωμαίικο.

Ο πύργος του Αλιβέρη κι άλλα διηγήματα

Συγγραφέας
Χατζόπουλος Κωνσταντίνος
Εκδόσεις
Bookstars-Γιωγγαράς

«Την αγαπούσα και τη σκότωσα», ξακολούθησε, «μα μη φοβάσαι, εσέ δε σ’ αγαπώ. Εσύ δεν είσαι κείνη, όπως φαντάστηκα όταν σε είδα πρώτη φορά. Νόμισα πως πέρασε η ψυχή της σε σένα, πως αναστήθηκε σε σένα, πως ξαναήρθε στη ζωή με σένα. Μα όχι, εσύ δεν είσαι κείνη. Εσύ τρέμεις. Εκείνη δεν έτρεμε. Ξέπλεξε μόνη τα μαλλιά και μου τα έδωσε στο χέρι. Μου τα έδωσε και της τα πέρασα γύρω στο λαιμό θηλιά, τράβηξα, έσφιξα τη θηλιά γερά, και τα μάτια της, τα μικρά τα μάτια της ανοίξανε πλατιά στο χάος, τεντωθήκανε πόρτες ορθάνοιχτες στην άβυσσο? σαν πλάκες σμάλτο ασπροφεγγίσαν τ’ άχρωμα τα μάτια, σαν αιμοστάλαχτα ρουμπίνια αστράψαν τ’ άλαμπα τα μάτια.

Η Μαζώχτρα

Συγγραφέας
Εφταλιώτης Αργύρης
Εκδόσεις
Bookstars-Γιωγγαράς

Της ήρθε όρεξη να πλαγιάση απάνω σε μερικά κιτρινόφυλλα που θάρρειες πρόλαβαν και πέσανε, να της δώσουνε στρώμα πιο ταιριαστό. Τα πιώτερα φύλλα γλυκόπαιζαν ακόμα τόνα με τάλλο απάνω στους κλώνους. Πλάγιασε η Ασήμω ανάστηθα και ξέννοιαστα, και κοίταζε την ολοπράσινη στέγωσή της, αναγυρισμένα τα δυο της μπράτσα ζερβόδεξα, και τα δάχτυλα μπλεγμένα απάνω στην αναμαλλιασμένη κορφή της. Τήραγε τα φύλλα που σάλευαν και που σαλεύοντας άφιναν κάθε λίγο και ξεγλιστρούσαν απ’ ανάμεσά τους αχτίδες που αστράφτανε στα μισοκλεισμένα της μάτια σαν πρώτου νερού διαμάντια.

Νησιώτικες Ιστορίες 3

Συγγραφέας
Εφταλιώτης Αργύρης
Εκδόσεις
Bookstars-Γιωγγαράς

Εκείνη την ώρα τριγύριζε ο Δράκος κοντά μας, και με χαρά άγρια και δαιμονική γάντζωνε, όλο γάντζωνε κ’ έπαιρνε μέσα στην καταχνιά πολλούς επιβάτες από μέσ’ από τη φουρτουνιασμένη τη λίμνη. Και κει που παρακαλούσε την Παναγιά η καλή μου, πέφτει ο γάντζος απάνω σταγόρι, και το παίρνει από την αγκαλιά της και χάθηκε τ’ αγοράκι μέσα στην καταχνιά. Κ’ έμεινε η καλή μου δίχως παιδί, και μυρολογούσε. Κ’ ήταν τέτοια μυρολόγια γεμάτος ο αέρας τριγύρω. Και κει που μυρολογούσε, περνάει από κοντά μας μια γλίγωρη βάρκα, μ’ έν’ άγριο άνθρωπο μέσα της ολομόναχο. Και καθώς περνούσε, σκύβει ο άγριος άνθρωπος και παίρνει την ακριβή μου και χάνετ’ από μπρος μου σαν αστραπή. Και μένω μοναχός μου στην έρμη τη βάρκα, έτοιμη τώρα να βυθιστή. Και παρά να βυθιστώ και γω, πηδώ απάνω στα κύματα, κι αρχίζω απελπισμένος να κολυμπώ.

Παιδιού Έρωτες κι άλλα τέτοια

Συγγραφέας
Φιλήντας Μένος
Εκδόσεις
Bookstars-Γιωγγαράς

Και τότε σφαλούσε τα μάτια του και παραδινότανε σε φαντασίες, πως είτανε τάχα οι δυο τους με την Πολυξένη σε κήπους λουλουδένιους, και τον έπαιρνε κείνη στην αγκαλιά της και τονε κουβαλούσε μέσα-μέσα από τα λουλούδια, και τον έσφιγγε –κι άνοιγε μια τα μάτια του και την έβλεπε κοιμισμένη, και δυνάμωνε την αισθητική του με την όψη της, και πάλε τά ’κλεινε τα μάτια του, για να συνεχίσει τις φαντασίες του, πως πλάγιαζαν κοντά-κοντά, έτσι καληώρα που είτανε και τώρα πλαγιασμένοι.

Τάσω

Συγγραφέας
Χατζόπουλος Κωνσταντίνος
Εκδόσεις
Bookstars-Γιωγγαράς

Κατέβηκα γλήγορα στο δρόμο και μπήκα και γω στο σπίτι της Τάσως. Ο Γιωργίκος την είχε ξαπλωμένη χάμω και τη χτυπούσε όπου έφτανε, με χέρια και με πόδια. Οι γυναίκες που είχανε φτάσει πριν από μένα δεν μπορούσανε να του τη βγάλουν από τα χέρια. «Φευγάτε από δω, θα τη σκοτώσω», φώναζε αγριεμένος ο Γιωργίκος και χτυπούσε με το τσαρούχι του, που είχε βγαλμένο από το πόδι. Η Τάσω κουλουριασμένη χάμω μούγκριζε πνιχτά. Η γριά Αγγελίνα καθισμένη σε μια γωνιά έβριζε και ρέκαζε κουνώντας το ραβδί της.

Ο Κακός Δρόμος

Συγγραφέας
Ξενόπουλος Γρηγόρης
Εκδόσεις
Bookstars-Γιωγγαράς

Όχι, η γειτόνισσα έλεγε την αλήθεια. Ο Τζώρτζης του Μενεγή, ο μπαρμπέρης, της το πήρε το φιλί εκείνο το βράδυ. Και η Χρυσούλα δεν ηύρε δύναμι ν’αντισταθή. Αντί να φωνάξη, εγέλασε, –κι’ αντί να σηκώση πέτρα, αγωνίσθηκε μόνο να λυτρωθή από το σφίξιμό του και να του φύγη, να κρυφτή ’ς το σπίτι της… Ε, μα δεν ήταν σαν τους άλλους ο Τζώρτζης! Λεβεντόπαιδο, παλληκαράς ίσια μ’ εκεί πάνου, χεροδύναμος, που μπορούσε να τη στήψη ολάκερη σα λεμονόκουπα.

Νησιώτικες Ιστορίες 1

Συγγραφέας
Εφταλιώτης Αργύρης
Εκδόσεις
Bookstars-Γιωγγαράς

Ο Παππά Σωφρόνιος είταν αγράμματος, παράξενος, σκαρτάδος, τέσσερα δεν τον έμελε για τον κόσμο. Μια τό ’ριχτε στο γλέντι με κοσμικούς, μια γινότανε κι από τον Αη Αντώνη πιο άγιος. Σαν τον έπιαναν οι παραξενιές του, περίπαιζε τον καθέναν, και κανέναν δεν πίστευε. Χάζι τον έκανα σαν τον παρακαλούσε καμιά γριά να γράψη και τ’ αντρού της τ’ όνομα και να το διαβάση στη λειτουργιά, κι αυτός χαμογελούσε κατόπι της μ’ ένα παμπόνηρο τρόπο, σα να της έλεγε πως τάχατες τώρα μας έβαλες και συ γνώση!

Νησιώτικες Ιστορίες 2

Συγγραφέας
Εφταλιώτης Αργύρης
Εκδόσεις
Bookstars-Γιωγγαράς

Σαν άραξε η βάρκα του εκεί κάτω, βγαίνει όξω και τραβάει ίσια κατά τ’ αμπέλι του Γληγόρη του Φυσέκη, πηδάει από τον τοίχο, γεμίζει την ποδιά του σταφύλια, και γυρίζει πίσω, σα να μην είταν εκείνος. Βγαίνοντας, τον τσακώνει ο νοικοκύρης. Αυτός είταν τότες ο παλικαράς του χωριού μας, ένας τρομερός φωνακλάς. Πατάει λοιπόν τις φωνές άμα είδε τον κλέφτη. Ο Κοντάρας γελάει, και κινάει κατά τη βάρκα του. Ο Φυσέκης τρέχει κατόπι του, ακούν τις φωνές κ’ οι γειτόνοι και μαζεύονται ένας ένας τους. Ο Μαρίνος τώρα κάθουνταν αξέννοιαστος μες στη βάρκα κ’ έτρωγε τα σταφύλια με τους συντρόφους του.

Μαμά

Συγγραφέας
Καμπάνταη Μαρία
Εκδόσεις
Αρμός

Το βιβλίο που κρατάς είναι γραμμένο για σένα και τη σχέση που έχεις με τη μητέρα σου. Μια σχέση θεμελιώδη, ίδια αλλά και τόσο διαφορετική όσο και οι άνθρωποι μεταξύ τους. Περιέχει αληθινές ιστορίες που αγκαλιάζουν σα μαλακό ζυμάρι όλα τα στραβά της -το άγχος, την ανασφάλεια, την επίκριση, την παραμέληση- αλλά και τις πιο συχνές απορίες μας: – Πόσο η αόρατη κλωστή που μας συνδέει με τη μητέρα μας ορίζει τη ζωή και τους ρόλους μας; Τα έχω καταφέρει τελικά στη ζωή μου; – Υπάρχει συνταγή για την καλή μητέρα; – Τι σχέσεις έχω με τα παιδιά μου; Έκανα μια οικογένεια όπως τη φανταζόμουν; Χωρίς να έχει την πρόθεση διδακτισμού, το βιβλίο είναι πηγή γόνιμου προβληματισμού και λειτουργεί ως πυξίδα στην αναζήτηση του εαυτού και των ρόλων σου. Βιώματα, μνήμες και ξεχασμένες μυρωδιές διαμορφώνουν μια νοσταλγική διάθεση για τη χαμένη μας παιδικότητα, ενώ κυριαρχεί το φως ακόμη και στις πιο σκοτεινές γωνιές.

Τέσσερις Γωνίες και Επτά Θανάσιμα Αμαρτήματα

Συγγραφέας
Δρακονταειδής Δ. Φίλιππος
Εκδόσεις
Κέδρος

Αν το κακό της επιδημίας θεραπεύεται με σκόρδο, αν η ανακούφιση των ανθρώπων εξασφαλίζεται με το ψιλό και το χοντρό τους που το περισυλλέγουν καθημερινά οι Καπελάδες, αν τα έπιπλα και τα αντικείμενα φταίνε για την ασυνεννοησία μεταξύ συγγενών οι οποίοι διαφωνούν για το δικαίωμα ταφής στον οικογενειακό τάφο, η σωτηρία είναι το πρώτο ταξίδι του βίου, ο εφηβικός έρωτας μέχρι θανάτου. Σε τέτοιες δύσκολες γωνίες στριμώχνονται οι άνθρωποι. Με σκέψεις και πράξεις που μοιάζουν παρθένες, κι ας κρύβουν θανάσιμα αμαρτήματα, χωρίς τα οποία η ζωή δεν θα γελούσε. Τα διηγήματα αυτά φέρνουν στο φως τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα, που η βουή τους ακούγεται από την Αρμενία, την Πολωνία, τη Γεωργία, από τις πόλεις και τις γειτονιές μας, επειδή εντέλει το μόνο ταξίδι της ζωής είναι το πέρασμα από το ένα αμάρτημα στο άλλο μέχρι θανάτου. Ο αφηγητής χαράζει τον λόγο του με κατανόηση και άλλη τόση συμπάθεια. Μέχρι δακρύων συχνά.

Η Επίσκεψη

Συγγραφέας
Στάμου Εύα
Εκδόσεις
Αρμός

Πρόσωπα οικεία, μα και παράξενα, συνθέτουν με τις ιστορίες τους απρόσμενες περιπέτειες που εκτυλίσσονται στο παρασκήνιο της επικαιρότητας. Αριστοτεχνικά πορτρέτα ανθρώπων που μέσα από χαμηλόφωνες εκμυστηρεύσεις ή βίαιες εξάρσεις, επιτρέπουν στον αναγνώστη να δει καίριες όψεις του εαυτού του. Αφηγήσεις για τη φαντασίωση, την εμμονή, την παρόρμηση και την επιθυμία. Λεπτοκεντημένες ιστορίες για τη μοναδικότητα του κάθε προσώπου. Η γλώσσα της είναι άψογη: πυκνή, οργανωμένη, κοσμημένη με αυθεντική ειλικρίνεια και ζωντανό παλμό. Κλεοπάτρα Λυμπέρη Ο αναγνώστης θα βρεθεί μπροστά σε χαμηλόφωνες περιγραφές καταστάσεων αλλά με εσωτερική ένταση. Οι ιστορίες υπαινίσσονται πολύ περισσότερα από όσα αφηγούνται. Για πολύ καιρό θυμάσαι μια φιγούρα, ή μια ατμόσφαιρα, ή μια ιδιαιτερότητα στη σχέση. Κώστας Λογαράς Ιστορίες που κρατούν αμείωτη την προσοχή παρά την έκτασή τους, χωρίς κενά στο υφάδι της αφήγησης. Τα εξαιρετικά διηγήματα αποκαλύπτουν το ταλέντο της στην κατασκευή ενός ψυχολογικού θρ...

Η Καλή Νεράϊδα

Συγγραφέας
Τζωρτζακάκη Κική
Εκδόσεις
Αρμός

Ένας προνομιούχος οικονομικά ήρωας βουλιάζει, γιατί το χρήμα κάνει τους ανθρώπους αντικείμενα και τα ψυχικά κενά εύκολα βρίσκουν διέξοδο στους εθισμούς. Πατέρες αναζητούν τον ρόλο τους σε μια εποχή όπου καλούνται να συμμετέχουν ενεργά στην οικογένεια. Μητέρες εξαντλημένες αναρωτιούνται αν δικαιούνται να έχουν ακόμη όνειρα. Νέοι, που μεγάλωσαν με ανέσεις, βυθίζονται στην εργασιακή αβεβαιότητα. Ήρωες και ηρωίδες χωρίς όνομα, πρόσωπα της οικονομικής κρίσης και μετέπειτα της πανδημίας. Απέναντι σε όλα αυτά στέκουν η τέχνη, η ομορφιά της φύσης, η χαρά των παιδιών. Πάνω από όλα η αληθινή ανθρώπινη επαφή. Μέσα σε έναν κόσμο, που όλο και σκοτεινιάζει, μόνο η επικοινωνία θα βγάλει τον άνθρωπο του 21ου αιώνα από την απομόνωση και τις ανελέητες εσωτερικές ψυχικές συγκρούσεις. Όσο κι αν μεγαλώνουμε, πάντα στις δύσκολες στιγμές θα χρειαζόμαστε την καλή νεράιδα, ένα μαγικό άγγιγμα, αυτό το κάτι που θα μας κάνει να συνεχίσουμε.

Η Χαράδρα

Συγγραφέας
Εκδόσεις
Αρμός

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Η Χαράδρα Κατά Γυναικών στο Γήπεδο Δι’ Υπόθεσίν σας Της Σχολής των Ευελπίδων Ο Πανελλήνιος Αναμνήσεις από την Πρώτη Αγάπη Πάσχα στο Πήλιο Ο Μητρομάρας: Έργα και Ημέρες Επί Σολιψισμώ Το Προξενιό Matrimonium Ετεροδόξων Η Χούβερ Γάμος Πολιτικός Με Ένα Καρπούζι

Επιστολή σε Μία Νεκρή Ποιήτρια

Συγγραφέας
Λαδιά Ελένη
Εκδόσεις
Αρμός

Έναυσμα αυτού του βιβλίου υπήρξε ένας πρόλογος της Νανάς Ησαΐα (για το έργο «Δόκτωρ Φάουστους» του Τόμας Μαν), τον οποίο η αφηγήτρια διάβασε πολλά χρόνια μετά τον θάνατό της. Τότε φωτίστηκε το παρελθόν και το μεγαλείο της νεκρής πλέον ποιήτριας, το οποίο προσπαθεί, μέσα από αποσπάσματα, μνήμες και βιβλία να ανασυνθέσει η αφηγήτρια. Πέρα από τα γεγονότα της φιλίας τους, τις γνώμες και τις ιδέες τους που είχαν ανταλλάξει, φθάνουν στο θέμα που απασχολεί και τις δύο. Είναι ο δημιουργός, οι ιδιότητές του και κυρίως η γυναίκα δημιουργός. Που στηρίζεται αυτό το γραπτό, αναρωτιέται η αφηγήτρια, που μου ραγίζει την καρδιά; Σε μία στιγμή, σε μία αίσθηση, σε μία εντύπωση, στα θραύσματα της μνήμης, σε μία ανατομία καταστάσεων μικρών στιγμών; Μάζευα, συνεχίζει, με μεγάλη φροντίδα κάθε στοιχείο από την φιλία μας, για να το ενθέσω στην αινιγματώδη τροπή, για να το μετατρέψω σε λέξεις.

Εξουθένωση

Συγγραφέας
Φάις Μισέλ
Εκδόσεις
Πατάκης

Εβδοµήντα µία ιστορίες στη φόρµα του διαλόγου ή του µονολόγου (θεατρικής ή κινηµατογραφικής πνοής). Εβδοµήντα ένα ντοκιµαντέρ ονείρων που βλέπουν ή υποδύονται ότι βλέπουν οι εξουθενωµένοι ήρωες µιας οµόκεντρης συλλογής διηγηµάτων. Χαρακτήρες που πασχίζουν να υπάρξουν σ’ έναν κόσµο αβέβαιο, ακραίο, απαθή. Ατοµικές ή συλλογικές φοβίες, πανικοί και παραισθήσεις διαπερνούν, ως µια γενικευµένη παραλυσία, αυτά τα διηγήµατα. Πρόσωπα που κινούνται στην κόψη ιδιωτικού και δηµόσιου, επείγοντος και ανίας, κενού και φάρσας, καταστροφής και αφύπνισης. Ο Μισέλ Φάις µε την Εξουθένωση ξαναπιάνει το διηγηµατογραφικό νήµα της γραφής του από το 1999 (Απ’ το ίδιο ποτήρι και άλλες ιστορίες, Κρατικό Βραβείο Διηγήµατος, 2000).